توضیحات
«فرامرز سهدهی» به اعتبار آثار، سرودهها و همزیستیاش با شعر امروز میتواند یکی از موفقترین چهرههای شعر دهۀ هفتاد ایران قلمداد شود.
سهدهی که بهویژه در سالهای اخیر قلم پرکاری دارد پس از دو مجموعۀ «میم» و «تنهاییهای شمارهدار» که در طول یک سال و نیم گذشته منتشر شد، در تازهترین اثر خود رویکردی متفاوت از حیث محتوا دارد.
«کلمات رستاخیز» که مجموعهایست مفصل با سیصد و پنجاه و دو صفحه، در سه بخش نقد و بررسی آثار، مصاحبه و گفتگو و گزیدهای از شعرهای تازه گرد آمده است:
«کمتر شاعرِ آوانگاردی را میشناسم از رودکی تا به امروزِ روز که هنجارگریز، ستیز و شکن نباشد.
گریزی، ستیزی و شکنی در ذاتِ زبانِ پیشرو؛ خلاق؛ پویا و بالنده است. هرگونه مقاومت در برابرِ نوآوری و هنجارشکنی، عینِ ارتجاع و ناهنجاری است. آب در آسیاب ریزِ ارتجاعِ کهنسالِ ادبی. ملالآور و آزاردهنده.
از آنجهت که فقط میتواند چندروز و چندماه، ظفرمندیِ جنبشهایِ تحولگرا و ترقیخواهِ ادبی را به تأخیر بیندازد.
ایستایی و رکودِ کوتاهمدت ایجاد کند و دیگر هیچ. نام و نشانِ آن همه-تن ایستادگانِ در برابرِ نیمایِ نوآور کجاست امروز؟ شکستنِ هنجار در شکلِ ظاهری و ذهنی؛ همان شکستنِ بتهایِ تساویِ طول و عرضِ مصاریع در شکلِ ظاهریِ شعر و عبور از شعرِ ذهنی به شعرِ عینی در لایههایِ زیرین است به دستِ نامیرایِ نیمایِ مردستانِ دانایی و شعر.
کنار نهادنِ وزن و رسیدن به موسیقایِ طبیعیِ شعر؛ از عهده یِ الف. بامدادی چون احمد شاملو برمی آمد؛ که آمد و چه کارستانی! زبان و گفتگو جوهرِ انسان است. انسانِ آرزومند، آرزومندیِ انسان، صلح، عدالت، آزادی.»
نظرات
هنوز هیچ نقد و بررسی صورت نگفته است.