توضیحات
مجموعهی «دارزی» تجربهی نخست «هوشنگ شهبازی» در حوزه کتاب است.
مجموعه شعری که پس از مرور همان صفحات نخست آن به دشواری میتوانیم بپذیریم که این مجموعه تجربهی نخست این شاعر باشد چرا که شعرها بهویژه در ساحت معنا تصویری از قلمی صاحبتجربه را به معرض تماشا میگذارند.
مجموعهی دارزی، در قالب رباعی به مخاطبان عرضه شده، قالبی که به تعریف «سید علی میرافضلی» در مقدمهی این کتاب:
«در این هزار سال، [از عمر رباعی] رباعی افت و خیزهای فراوانی را شاهد بوده و دورانهای صعود و افول زیادی را از سر گذرانده است.
نمیتوان گفت که رباعی در روزگار ما دوران طلایی خود را سپری میکند ولی میشود گفت که آن میزان اهتمام و توجهی که نسل جدید شاعران در سه چهار دههی اخیر به رباعی پیدا کرده، در خور اعتنا و بررسی بسیار است.»
سید علی میرافضلی که در حوزه قالب رباعی نامی بلند و پرآوازه دارد در بخش دیگری از مقدمه کتاب، شهبازی و مجموعهاش را این گونه معرفی میکند:
«مخاطب با دیدن فصلبندی رباعیات این دفتر، خودش خواهد فهمید که رباعیات شهبازی حال و هوای متفاوتی در حوالی عشق و فاجعه عرضه داشته است و البته از شنیدن به موضوعاتی ازلی مثل مرگ و زندگی هم غافل نیست.»
هر چند که آوای غزل پرشور است
صد قطعه قصیده در کلامم جور است
آنگاه که شعر را رباعی کردم
دزفول چقدر مثل نیشابور است
نظرات
هنوز هیچ نقد و بررسی صورت نگفته است.