شروای بستک

توضیحات

«احمد حبیبی» دُردانۀ فرهنگ و ادبیات در غرب استان هرمزگان یعنی شهرستان بستک است.

وارسته مردی که عمری را به همت و تلاش خستگی‌ناپذیر در این عرصه طی کرده است.

تازه‌ترین اثر ذی‌قیمت و گران‌سنگ این نویسنده، پژوهشگر و شاعر جنوبی، مجموعۀ «شروای بستک» است.

شَروا، سخنی نغز، تر و تازه، نو و خوش‌آیند و طُرفه و شگفت‌آور است.

شروا، به مانند آیینه‌ای راستین، ناراستی و نادرستی جامعه را منعکس می‌کند.

جلوه‌های درخشان ذوق و هنر، نکته‌ها و ظرافت‌های دل‌نشین و نیز انتقاد و طنز را بیان می‌دارد.

دوبیتی(شَروا)، سلیس، روان و بی‌پیرایه است که ایجاز در کلام را به همراه دارد.

به ترانه‌ها و دوبیتی‌های ساده و دل‌نشین محلّی که جان‌دارویِ دردِ جان‌ها و آهنگِ پرسوز و گدازِ زدودنِ غم‌هاست؛ شروه (شروا، شلوا، شربه، شروند) گویند.
چه بسیارند سخن‌سرایان و شاعران نغزگویی که در جنوب کشورمان می‌زیسته و هر کدام اشعار فراوانی سروده‌اند که برخی در سینه‌ها محفوظ و بعضی بر ورق‌پاره‌های زرد رنگی به خطّی خوش، مکتوبند.
تشکیل جلسات شعرخوانی و برپایی مجالسی به منظور مناظره، مباحثه و مشاعره در محلّ ارگ حکومتی حاکمان «جهانگیریّه و بستک» و «لارستان» از پیشینه و گذشته‌ای دور و دراز برخوردار بوده‌است.

شاعرانی چون: نامی، صحبت و … در این محافل، حضوری پررنگ داشته‌اند.

پیشینهٔ شروا در بستک به سدهٔ هفتم هجری برمی‌گردد که در بیاض‌ها و نسخه‌های مکتوب خطّی در نزد علما، فقها، امیران و بزرگان قوم، تا به امروز به یادگار مانده است.
احمد حبیبی در خصوص عنوان این کتاب در مقدمه دقیق و جامع این مجموعه آورده است: نظر به علاقهٔ وافرم به بستک و این که شعر و شروا و شاعری را به این مکان پر داستان و دوست‌داشتنی منتسب می‌دانم، عنوان کتاب را «شروای بستک» برگزیده‌ام.

انتشارات سمت روشن کلمه

ما را در اینستاگرام دنبال کنید

توضیحات تکمیلی