تعیین مرز میان شعر و نثر بر اساس اجزای لفظی کلام چندان دشوار نمی‌نماید اما وقتی پای تخیل در میان باشد نمی‌توان به این راحتی مرز میان شعر و نثر را مشخص کرد.
مجموعۀ «زمزمه های سکوت» از جمله نثرهایی است
که مرز باریکی تا رسیدن به شعر دارد اما به انتخاب مؤلف در قالب یک نثر شاعرانه قرار گرفته است
نثری که ساده نمی‌نماید، تخیل و بهره‌گیری از عناصر سیال ذهنی به جد مورد توجه نویسندۀ این کتاب است.
مؤلف تلاش دارد محتوا را آزاد و رها از صافی اندیشه خود عبور دهد
محتوایی که در روایتش هم سادگی و صمیمیت وجود دارد
هم خیال‌انگیزی؛ هنر نویسنده در چنین متنی، برقراری این تعادل است به گونه‌ای که مخاطب، غلبۀ هیچکدام از این دو عنصر را در متن شاهد نیست.
نظرات
هنوز هیچ نقد و بررسی صورت نگفته است.