توضیحات
کتاب و مجموعههایی که مختص ثبت رخدادهای تاریخی جنوب شرق ایران باشد انگشتشمار است و همواره این موضوع چالشی پردردسر برای اهالی تحقیق و پژوهش بوده، کسانی که در روند بررسی و پزوهش خود به شدت به منابع معتبر و مکتوب نیاز دارند.
در این شرایط دشوار حتی روایتنگاریهای فردی میتواند بخشی از این خلا فرهنگی را جبران کند.
«یادم در میناب» نوشتهی «علی سلیمانی فخرآبادی» که به تازگی چاپ و منتشر شده است از جملهی این روایتنگاریهاست، مجموعه ای که در نگاه نخست روایت فردی از نگاه مؤلف برای روایت روزگار رفتهی اوست اما هر آنچه همپای متن پیش میروید در مییابید این روزگار رفته بیش از آن که روایت یک فرد باشد، روایت یک جغرافیاست.
سلیمانی فخرآبادی، به ظرافت توانسته است از دریچهی نگاه فردی خود به روایت یک جغرافیا با تمام ویژگیهای فرهنگی، سنتی و اقلیمی آن بپردازد.
روایت مؤلف در کتاب یادم در میناب، روایتی ساده، جذاب و دلنشین است.
او تلاش دارد ترسیمی صادق از روزگار میناب در گذر تاریخ، طی سه دههی سی، چهل و پنجاه را به مخاطب ارائه دهد. منبع روایت حاصل دیدهها و گاهی شنیدههای مؤلف است.
صداقت در بیان این روایتها، نکتهای است که نگاه مخاطب دور نمیماند.
نظرات
هنوز هیچ نقد و بررسی صورت نگفته است.