در‌ من‌ کسی ست

توضیحات

در‌ من‌ کسی ست
مجموعه شعر
موسا نوشادی

شعر «موسا نوشادی» از همان نخستین شعرش در آغاز مجموعۀ «در من کسی‌ست» یک تقابل دوگانه را به نمایش می‌گذارد.

دوگانه‌ای که می‌تواند حتی پیش از مرور شعرها در عنوان مجموعه، یعنی عبارت (در من کسی‌ست) آن را جستجو کرد.

«کسی» که می‌تواند تعبیر به «غیر» یا «دیگری» شود و حضورش لابلای سطرها، جهان معنای شاعر را شکل داده است از این رو دوگانۀ «من» فردی شاعر یا روایتگر در یک سو و آنچه «غیر» یا «دیگری» است در سوی دیگر تنازعی را پی می‌گیرد که روایت و فضای شکل‌گیری محور معنا در بسیاری از شعرهای موسا نوشادی است:

تو انگار پریده بودی به من

/ که از شکل بودن زن

/ ترسیده بودم به شمال تنت مسافری باشم

/ شکل بندری یا اسکلۀ خالی

/ شکل بندری یا مستطیل‌های عرق کرده در پیشانی زن

/ در راه راه پیراهنی

/ از لمس بعد ظهرهای عریان / …

حضور کشدار روایت با دوگانۀ سیر ذهنی یا بهره‌گیری از حضور زنده و پویای اشیا نیز از تقابل‌های قابل تأمل در مجموعۀ در من کسی‌ست.

اشیاء در شعر نوشادی تن‌پوش قراردادی را پس می‌زنند و شاعر در یک همجواری تازه، دست به خلق فضا و موقعیتی متفاوت می زند:

من ول شده‌ام توی ذهن این اتاق

/ آویزان از کت و شلوار پدربزرگ

/ ریخته کنار موهایش بهم

/ و کتاب‌ها را

/ حنا می‌زنم روی دست‌های پخش و پلای راضیه

/ روی ته سیگاری که عادت کرده به تابستان

/ تو لای آجرها کراوات زده‌ای

/ نه رنگی داری نه حنایی

/ دستی شده‌ای میان دودها / …

انتشارات سمت روشن کلمه

ما را در اینستاگرام دنبال کنید

توضیحات تکمیلی