توضیحات
«عبدالحمید انصارینسب» از شاعران نسل دهۀ هفتاد هرمزگان است.
شاعری که با مجموعه شعر «تا سید سلیمان» به ادبیات هرمزگان و کشور معرفی شد.
او پس از کتاب نخستش با مجموعۀ موفق «درخت انصاری» خود و شعرش را بیشتر به ادبیات امروز معرفی کرد.
تجربۀ تازۀ این شاعر بندرعباسی این بار از معرفی خود و شعرهای تازهاش نیست.
او این بار دست به کنکاش و انتخاب زده است و گزیدهای از غزل امروز بندرعباس (1373-1389) را با عنوان «من از آبی آسمان مینویسم» گردآوری کرده است.
انصارینسب در بخشی از مقدمۀ این مجموعۀ صد و بیست و دو صفحهای آورده است:
«یکی از اشتراکات غزل بندرعباس تکیه بر کلماتی چون دریا، جزیره، شرجی، لنج و … است که با بسامدی بالا در غزلهای شاعران تکرار شده مثل این غزل اردشیر شریفی:
غروب لحظهی اعزام لنج قنبر بود |
فضای اسکله آن شب شلوغ و محشر بود |
با مطالعۀ نمونههایی از دو دهه غزل بندرعباس درمییابیم که شاعران از یک طرف سنتها و گذشتة فرهنگی خود را حفظ کردهاند و از طرف دیگر ورود اصطلاحات دنیای مدرن بر شعر این شاعران تأثیر گذاشته و باعث شده تا ذهن و زبان آنها امروزی باشد و همین امر موجب گردیده تا هم مخاطبان سنتی و هم علاقهمندان شعر نو از خوانش غزل بندرعباس رضایت داشته باشند.
نکتة دیگر اینکه شاعران اصالت بومی و اقلیمی خویش را در شعرها بیان کردهاند، یک نگاه کلی به غزلها نشان میدهد که تا چه حد به این موضوع پایبند هستند.
اگر بخواهیم به سراغ دیگر مؤلفههای قابل توجه غزل بندرعباس برویم میتوانیم به ظرفیتهای موسیقیایی، به عناصر خیال، ساختار شکنیها، نزدیک شدن به زبان محاوره و ورود کلمات امروزی، استفاده از طنز و… اشاره کنیم.»
نظرات
هنوز هیچ نقد و بررسی صورت نگفته است.