خاطرات صحنه (جلد سوم)

توضیحات

مستندنگاری و ثبت وقایع و رخدادها در هر حوزه و شاخه‌ای از هنر، ضرورتی انکارناپذیر است.

ضرورتی که اگر دقیق، آگاهانه و صادقانه به آن پرداخته شود، میراثی ارزشمند را برای آیندگان به یادگار خواهد گذاشت.

از جمله اتفاق‌های خوب برای تئاتر هرمزگان، دست به قلم شدن چهره‌ای مانند «مهدی عطایی دریایی» برای ثبت و ضبط رخدادهای پنج دهۀ اخیر فعالیت‌های این رشته است.

عطایی دریایی آن اندازه اراده‌اش برای انجام این مهم استوار بوده که سومین جلد از «خاطرات صحنه»اش در کمتر از یک سال را نیز آماده و چاپ و منتشر کرده است.

بخش‌هایی از مقدمۀ جلد سوم، بهترین معرفی برای این مجموعۀ ارزشمند است:

خاطرات صحنه تلاشی روایی است از پنج دهه تئاتری که من شاهد آن بوده‌ام. با شیوۀ میدانی معدود و محدود به آدم‌هایی آشنا که تا شعاعی معین پیرامونم حضور داشتند و هر یک روایات خود را ارائه داده‌اند.

روایت صادقانه و واقعی رخدادی که بیش از چهار دهه از آن‌ می‌گذرد، آن هم با تکیه بر حافظه و گپ و گفت‌‌های نه چندان دقیق و گاهی متناقض، کار چندان آسانی نیست.

اما آنچه فرهنگ و هنر یک قوم را زنده و پویا نگاه داشته همین تاریخ شفاهی مبتنی بر دیده‌ها و شنیده‌های میدانی است.

هر قومی برای زنده نگاه داشتن آیین و گویش و پوشش خود‌ می‌کوشد تا موانع سیاسی و اجتماعی و نظامی را که چون خفقانی فرو خورده در گلو، راه نفس کشیدن را فرو‌ می‌بندد و چون جسم بی‌جانی فرو هشته از بام بیداد، سقوطش را نظاره‌ می‌کند، از میان بر‌‌دارد و عَلَم موجودیت و هویت خویش را برافرازد.

در جلد سوم از 65 نمایش‌نامۀ ایرانی و خارجی و 145 شخصیت تأثیرگذار در تئاتر و سینمای ایران و هرمزگان با عنوان فهرست اعلام در پایان کتاب نام آورده‌ام.

جلد سوم 152 تصویر دارد که از این تعداد 110 عکس نمایش‌های اجرا شده‌ است.

اما تعداد اندکی از عکس‌ها کمتر از انگشتان یک دست را از سایت‌ها و بولتن‌های نمایشی دریافت کرده‌ام، ولی بیشترین آنها لطف یاران بوده است.

انتشارات سمت روشن کلمه

ما را در اینستاگرام دنبال کنید

توضیحات تکمیلی