سواحل کریمه

توضیحات

سواحل کریمه
مجموعه شعر
شراره جمشید

شعر «شراره جمشید» شعری است که معنا محوری شاکلۀ اصلی آن را تشکیل می‌دهد. راه رسیدن به معنا در این شعر، عبور از زبان استعاری و چند لایه اوست.

بسیاری از مدلول های زبانی در شعر جمشید ممکن است متفاوت از پیش فرض‌هایی باشد که ما به عنوان یک مخاطب در ذهن داریم اما مخاطب آگاه با پی گرفتن شعر او کم‌کم فضای معنا برایش ملموس می‌شود و می‌تواند حتی مدلول‌های دور از ذهن را در قالب درک و دیافت خود از شعر قرار دهد.

روایت در زبان استعاری شعر شراره جمشید یک عنصر تعیین کننده است همان‌گونه که معنای «‌مرگ» در شعرش به عنوان یکی از عناصر معناساز مطرح است:

چگونه شرم از گونه‌های مرگم ریخت / وقتی از سنگ زاده شد / و من فهمیده بودم از کدام خاک بیرون کشیده شد و به دستم رسید / چشم‌های نمک سوده‌اش را کفن بستم / …
«سواحل کریمه» سومین مجموعه شعر شراره جمشید در طول یک سال و نیم گذشته است.

شاعر پرکاری که «من» جاری در شعرهایش همچنان روایتی از زن بودن را با خود دارد.

شعرهای سواحل کریمه در دسته‌بندی شعرهای نسبتا بلندی قرار دارد که غالب آنها روایتشان توسط شاعر در بیش از چندین صفحه به طول می انجامد.

روایتی که در عین بلندی، عمق معنا را نشانه رفته است تا مخاطب جدی شعر امروز با اثری مواجه شود که شاعرش، درک و دریافت مخاطب را در روایت خود به مشارکت طلبیده است.

انتشارات سمت روشن کلمه

روشنای کلمه روشنای جهان

توضیحات تکمیلی